«Чын улат – сай, пиалан гын – сайрак» А. Островскийын «Правда — хорошо, а счастье лучше» пьесыж почеш шындыме. Пьесым марлашке Марий Элын калык поэтше Геннадий Сабанцев-Ояр кусарен.
Поян сурт-оралтым кучышо Мавра Тарасовнан илышыште кажне йолтошкалтышыже, кажне савыртышыже, кажне ончалтышыже да шомакше — ятыр пачаш шоналтен-вискален налын ыштыме. Но тидын годымак эргыжым шонымо семын кучен огеш керт гын, уныкажым шотлан толшо качылан марлан пуышашлан чылажымат ышташ ямде. Но пуаҥын, йӱкшен шушо шӱмымат шулыктараш лиеш улмаш – вучыдымын самырык годым йӧратыме еҥ, Сила Ерофеич Грознов толын лекмеке, ийготым погышо ӱдырамашат «сапшым луштара» — Поликсенам Платонлан марлан пуаш келша. Но тыште такше сапшым Поликесенан няньыже Филицатат сайын шупшкеда: йӧратыше-влаклан икте-весе дене вашлияш амалым да йӧным ыштылеш.
Пьесым куштылго от ман, но режиссер ден актер-влак тудым «сорлыклен» кертыныт. Артист-влак чыланак шке образыштым йӧратен чоҥат, ончышым ӱшандарат, воштылаш да ала-мо шотыштыжо шоналташат таратат. Ик шомак дене каласаш гын, тиде – классике произведений, тудо кеч-могай жапыштат шке лудшыжым да ончышыжым муэш.
Режиссер-постановщик – Россий искусствын сулло деятельже Олег Иркабаев –Этайн;
художник-постановщик – Алексей Голубцев;
семым Марий Эл искусствын сулло деятельже Вениамин Захаров келыштарен;
балетмейстер – Татьяна Алексеева; вургем сӱретче – Зульфия Щербакова.