Пьесын тӱҥ геройжо Йыван шке жапыштыже пошкудыжо-влак семынак илышлан ӧпкелен огыл. Но шахте петыралтын, вес паша верым тиде поселкышто муаш неле. Олашкат каен ок керт – кынел кертде кийыше черле ачажым ончыман. Тудо шкенжым пудештарыме деч вара яра кодшо шахте дене таҥастара: тушто нимо уке, тушто пычкемыш да лӱдыкшӧ. А вес героине, Ирма, шинчалан койдымо тиде шелшыште сталактитым, мландыйымал пеледышым ужеш. Тиде пеледышым поген, тӱжваке луктат гын, волгыдеш тудо чинчыла йӱлаш тӱҥалеш, манеш. Тудо чонжо дене йӧратыме еҥжылан илышын волгыжым ужаш полшынеже.
Чӱчкыдын тыге лиеш: еҥ-влак ик сӱретымак тӱрлын ужыт да аклат. Да илат тӱрлын. Иктыже, йӱлен, ломыжыш савырна; весыже, йӱлен, шке йырже волгыдым шара. Иктым мондыман огыл: илыш ала-кушто огыл, теве тыште да кызыт эрта. Да тудым тый шке ыштет, могайым шонет, тугайым чоҥет, пӱрымаш тыйын кидыштет. Олашке кая гын, сайракын илен кертеш ыле манын шонышо Йыванат пытартышлан манеш: «Ме такше пиалан улына. Илена, пашам ыштена. Кертмына семын. Илена-шӱлена. Вуйым шияш тунемын огынал, моштымына семын илена-шӱлена. Юмо тазалыкым пуа гын, илыштына. Южышт шукыракат илат»…
Венгр драматург Чаба Секей шке пьесыштыже айдеме тукымым тургыжландарыше йодышым нӧлталын. Марий театрын сценышкыже тудым режиссер Роман Алексеев шынден. Рушла гыч марлаш Г.Сабанцев-Ояр кусарен.